niepokoić

- Doktorze, nie będziemy pana niepokoić.

We're not going to bother you any longer, okay?

- Matka Boska, chcieliśmy, lecz Tom powiedział nie niepokoić cię.

- Hell, we wanted to, but Tom said not to bother you.

- Niczego, co miałoby cię niepokoić.

-Nothing to bother yourself with.

- Nie chciałam cię niepokoić, skarbie.

I didn't want to bother you, honey.

- Nie chciałam jej niepokoić.

- I didn't like to bother her.

"Dziękuję, przepraszam, że cię niepokoję, Nicky".

"thank you, sorry to bother you Nicky,"

- Proszę wybaczyć, że was niepokoję.

- Excuse us for bothering you.

- Przepraszam że niepokoję, pani Wingfield.

- Sorry to bother you, Mrs Wingfield.

- Przepraszam że niepokoję.

Sorry to bother you.

- Przepraszam, że Panią niepokoję.

I'm sorry to bother you.

- Nie ma sprawy, nie niepokoisz mnie.

Oh, no, it's no bother.

Czemu niepokoisz staruszkę?

So, why you bothering the old woman?

Czemu niepokoisz tę panią?

Why you bothering the lady?

Czemu się niepokoisz?

Why bother?

Czym się niepokoisz?

Why do you bother anymore?

- Przepraszam, że cię niepokoimy.

- Sorry to bother you.

- Przykro mi, że pana niepokoimy.

Sorry to bother you again, Mr. Laverton West.

Dlaczego się niepokoimy?

Why do we even bother?

Kapitanie, dlaczego niepokoimy Gwiezdną Flotę?

Captain, why are we bothering Starfleet?

Nie niepokoimy nikogo!

We ain't bothering nobody!

Nie niepokoicie mnie.

No bother.

Ci ludzie na rogu. Czy oni cię niepokoją?

Now listen, those - those men on the corner, are they bothering you?

"Nie niepokój się." "Nie przepłacaj." itd..

"Don't bother." "Don't spend." And so on.

Nie niepokójcie węży.

Don't bother the snakes.

Przepraszam, że cię niepokoiłam, Heather.

I'm, uh... I'm sorry to have bothered you, Heather.

Przepraszam, że niepokoiłam...

I'm sorry that I bothered you...

Przepraszam, że niepokoiłam.

Sorry to have bothered you.

Przepraszam, że pana niepokoiłam.

I'm really sorry I bothered you.

Gdyby policja niepokoiła Moreau, nie zatrzymałby się w hotelu w centrum Waszyngtonu.

If moreau was bothered by the cops, He wouldn't be staying at a downtown hotel in d.C.

Lecz była jedna rzecz która niepokoiła Tony'ego.

But there was just one thing that bothered Tony.

Nie chcę, żebyś się niepokoiła tymi wszystkim reporterami.

I don't you to be bothered by all those reporters.

Przeprosiłam za to, że księdza niepokoiła, teraz proszę odejść.

I said I'm sorry she bothered you, now back off.

- Przepraszam, że niepokoiłem.

-Sorry to have bothered you.

- Przepraszam, że pana niepokoiłem.

l'm sorry to have bothered you.

/ - Przepraszam, jeśli pana niepokoił.

I'm sorry if he bothered you, sir.

- Nawet byśmy was nie niepokoili.

- We wouldn't have even bothered you.

- Widziałam ich przedtem, ale nigdy mnie nie niepokoili.

But he never bothered me.

Nie niepokoili cię odkąd wylądowałaś?

They've bothered you since you came down?

- To naprawdę cię niepokoiło, prawda?

That really bothered you, didn't it?

/Ale coś z tego, /co mówiła, niepokoiło mnie.

But something about what she was saying bothered me.

Coś mnie zawsze niepokoiło w obozie Simpkinsa.

Something always bothered me about Simpkins's base camp.

Kogoś faktycznie niepokoiło sprawdzanie naszego numeru.

Someone actually bothered to look up our number.